116. "Z ciemnością jej do twarzy" Kelly Keaton

"Jasne, gdyby życzenia były dolarami, już dawno dorównałabym Billowi Gatesowi."

Do tej książki podchodziłam z brakiem jakichkolwiek oczekiwań. I byłam bardzo zaciekawiona co wyczytam z kart tej powieści. Och, dostałam coś cudownego!

 Ari, kiedy była mała, została porzucona przez matkę. Dziewczyna jedzie do szpitala psychiatrycznego, aby dowiedzieć się coś o swojej rodzicielce. Od lekarzy dostaje pudełko z rzeczami jej matki. W nim znajduje się list zaadresowany do Ari, w którym kobieta ostrzega swoje dziecko przez klątwą i każe jej uciekać. 

Są trzy ważne powody, dlaczego ta powieść oczarowała mnie:
1. Ari - to mój ideał literackiej bohaterki. Twarda, potrafi się bić, nie jest lelum polelum, ma cięty język. Nie przeżywa jakiejś wielkiej metamorfozy w trakcie książki. 
Oj polubiłam ją! :D
2. Sebastian - tu wystarczy ten opis :D 

3. Totalny miszmasz postaci - czytając czułam się jakby autorka wzięła wszystkie potwory, o jakich świat słyszał: wampiry, wilkołaki, czarownice i wiele innych, i dodała jeszcze do tego wszystkiego mitologii greckiej. I tak oto przedstawiają się postacie w tej książce. A że ja kocham mitologię grecką, to bardzo mi się taki miszmasz spodobał! :D

Chciałabym przeczytać drugi tom, ale niestety nie ma go w Polsce :( Smuteczek.

Moja ocena: 5

Wyzwanie: Książka, w której bohaterami nie są ludzie.