75. "Gwiazd naszych wina" John Green

"Tak cię pochłania bycie sobą, że nie masz nawet pojęcia, jaka jesteś nadzwyczajna"

Hazel ma szesnaście lat i ma raka. Dziewczyna mimo swojej choroby zdała maturę i jest w college, ale jej życie wydaje się monotonne - przesiaduje w domu czytając książki (a w szczególności jedną, którą po raz enty czyta) oraz oglądając  America’s Next Top Model. Raz w tygodniu chodzi na spotkania grupy wsparcia dla osób chorujących na tę chorobę. Podczas jednego z nich spotyka Augustusa. I wtedy jej życie zmienia się.

Może się wydawać, że to kolejna młodzieżówka, momentami smutna (bo choroba), a momentami mdła (bo miłość nastolatków). I muszę przyznać, że tak myślałam przed przeczytaniem jej. 
Jest o tej książce i filmie bardzo głośno, wszędzie słychać achy i ochy. A że ja ciekawa jestem i lubię przekonywać się, że te książki czy też filmy, nad którymi rozpływają się milion, są po prostu denne lub po prostu przeciętne (bo ja mam taki gust, że zwykle takie rzeczy mnie nie powalają na kolana). Więc jak tylko w bibliotece pani wcisnęła mi do ręki tę książkę zbytnio się nie broniłam :) 
I jak wspominałam mam zwykle odmienny gust niż inni, to ta książka jest wyjątkiem, która potwierdza regułę! Na początku powieść podobała mi się (nic wielkiego, ale była okej), ale ostatnie 3/4 książki ogromnie mi się podobało. A jakieś 100 ostatnich stron to czytałam przez łzy. 
No, ta książka mnie zachwyciła! :D

Moja ocena: 6 - ulubiona